fbpx
Alicia

Alicia

🇸🇬 Singapore
Slowly Verhaal

Originally written in English. Translated by Elfie.

De opbloei van de digitalisering en de moderne technologie heeft de mensheid ontelbare gemakken gebracht, afstanden van duizenden kilometers overbrugd en het moderne leven een stapje dichterbij gebracht. Hoe tegenstrijdig het ook mag klinken, het heeft ook een onzichtbare kloof tussen mensen gecreëerd. Hoe vaak maak je een nieuwe vriend in het dagelijkse leven? Heb je ooit geprobeerd om te praten met een volslagen vreemde die je ontmoette op reis naar je werk, de man die naast je zat in de trein, de barista die je iedere morgen bediende of misschien de buurman uit jouw wijk? Mensen zitten vastgenageld aan hun elektronische speeltjes en vaak verstoort dat het dagelijkse menselijke contact, ze missen de kansen om nieuwe vrienden, nieuwe mensen te ontmoeten.

Slowly is een geweldig platform geweest voor mij, een alledaagse, saaie introvert die een beetje te verlegen is om zich open te stellen en te praten met anderen in het normale leven, maar diep van binnen graag nieuwe vrienden zou maken om haar interesses en dagelijkse dingetjes te delen.

Het begon allemaal eind november vorig jaar. Ik was doelloos aan het scrollen door de Playstore en ik kwam dit tegen – ‘Slowly: Maak contact met de wereld!’ Uit nieuwsgierigheid klikte ik op ‘installeren’ en alles wat ik kan zeggen is: het is de beste beslissing die ik ooit maakte.

Het hele ontwerp van de app is allerschattigst. De avatar, de minimalistisch ontworpen openingspagina en de postzegelverzameling! Nadat ik de ‘over mij’ introductie had ingevuld, legde ik mijn telefoon opzij zonder er veel van te verwachten. En weet je wat, in een paar uur ontving ik al een aantal uitnodigingen van penvrienden en waren er een aantal brieven naar mij onderweg!

Wachten is moordend. Dit dringt tot me door terwijl ik wacht op mijn brieven van mijn vrienden. Vanaf verschillende locaties, de ene bereikte me al na 30 minuten, sommige hadden wel drie dagen nodig. Het wachten is pijnlijk maar het is ook een bron van vreugde, die je nooit zult ervaren via instant berichten. Een brief schrijven maakt dat je het serieuzer aanpakt, je wilt dat het wachten elke minuut waard is geweest en je probeert zoveel mogelijk erin te stoppen, zodat de ontvanger je oprechtheid opmerkt en het plezier dat je hebt van het delen.

Wat heel fijn is van Slowly, is dat het echt veilig is voor de gebruiker. Niet alleen moet er van twee kanten worden ingestemd met het delen van foto’s, je kunt ook maar een beperkt aantal foto’s per iedere twaalf uur versturen, zodat het hele idee van nostalgisch schrijven bewaard blijft! Aangezien er geen profielfoto nodig is, moedigt het vriendschappen aan die louter op interesse en gemeenschappelijke onderwerpen zijn gebaseerd, zonder dat je beïnvloed wordt door uiterlijkheden, iets waar velen van ons zich schuldig aan maken!

Nu ik zes maanden op Slowly ben heb ik aardig wat penvrienden ontmoet over de hele wereld. Ik heb meegemaakt dat brieven gelezen en genegeerd werden, dat een penvriend zijn/haar account onverwachts opgeheven had en ook één of twee rare snoeshanen. Maar, dat gezegd hebbende, ik heb ook één van mijn beste vrienden in het leven gevonden op Slowly!

Hij stuurde me een brief op 6 december 2018. Het was duidelijk een auto-match brief. (Ik kan Slowly niet genoeg bedanken voor die mogelijkheid!) Eerst was mijn indruk van hem niet zo heel goed, omdat hij in een nogal vlakke en gereserveerde manier schreef. Je kunt niet veel emotie voelen in zijn brieven. We namen meestal 2 of 3 dagen de tijd om elkaars brief te beantwoorden, totdat we op een dag ontdekten dat we dezelfde smaak in muziek hadden. En sindsdien hebben we steeds meer overeenkomsten ontdekt: zelfde smaak in films, levensdoelen, waarden in het leven,… Ik kan met deze lijst verdergaan tot morgen! We begonnen elkaar iedere dag te schrijven en vandaag zijn we de grens van 125 brieven gepasseerd! En meer brieven zullen volgen.

Oh, heb ik al verteld dat we eigenlijk 2600 km van elkaar vandaan wonen? Het duurt 8 uur voor een brief aankomt, minstens 16 uur wachttijd voor mij om zijn brief te ontvangen nadat ik de mijne heb verstuurd. Op sommige dagen stond ik zelfs om 5 uur ’s morgens al op om zijn brief te beantwoorden, opdat we ieder uur van de dag konden benutten en twee rondes in 24 uur konden maken.Het is een beetje gek, ik weet het, maar dit zijn de dwaze momentjes die kleur aan het dagelijks leven geven!

Natuurlijk hadden we de gemakkelijkste weg kunnen kiezen om ons contact te onderhouden door instant messaging te gebruiken. Maar we besloten om dat niet te doen en door te gaan op dezelde voet tot de dag dat we elkaar zouden ontmoeten! We hebben nog geen plannen om elkaar te ontmoeten op de korte termijn, maar ik twijfel er niet aan dat wanneer we dat doen, we onmiddellijk een klik zullen hebben en door zullen gaan om de steun in elkaars leven te zijn!

Soms komt vriendschap op de meest onverwachte manieren als je het maar een kans wilt geven.

Bedankt, Slowly!

PS:
Als dit verhaal wordt gepubliceerd, hebben we al de grens van 500 brieven gepasseerd!
Een speciale groet naar mijn beste slowly-vriend, S.

© 2024 Slowly Communications Ltd.    
Gebruiksvoorwaarden     Privacybeleid     Cookies