ผ่านแอป Slowly ฉันได้พบกับผู้คนที่น่าเหลือเชื่อจากอินเดีย ซึ่งกลายมาเป็นผู้นำทางที่แท้จริงในเส้นทางของฉัน

เขียนในภาษาอังกฤษเดิม แปลโดย OpenAI ในยุคของการสื่อสารแบบทันทีนี้ โลกดูเหมือนจะเล็กลงกว่าที่เคยเป็นมา อย่างที่เขาว่า โลกใบใหญ่ใบนี้ตอนนี้เหมือนจะอยู่แค่ปลายนิ้วของเรา มันน่าทึ่งมากที่ได้เห็นผู้คนเชื่อมต่อกันผ่านไมโครชิพเล็กๆ พูดคุยกันแบบเรียลไทม์ แลกเปลี่ยนถ้อยคำอย่างรวดเร็วราวกับกะพริบตา แล้วฉันหลอกใครกันล่ะ? พวกเขายังพบกันตัวเป็นๆ เหมือนกับว่ามีพ่อมดมาเปิดประตูมิติให้พวกเขา แต่ท่ามกลางผู้คนที่ “ทำให้โลกเล็กลง” เหล่านั้น Slowly ก็ปรากฏตัวขึ้นในฐานะผู้ส่งสารจากอดีตกาล เป็นเหมือนของโบราณ Slowly...

ฉันมั่นใจว่าเมื่อเวลาผ่านไป และเมื่อฉันคุ้นเคยกับกระบวนการมากขึ้น ฉันจะพร้อมที่จะขยายวงสังคมของฉัน

จากนั้น สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น: ฉันเริ่มติดต่อกับผู้คนจากหลายมุมโลก ที่ฉันไม่เคยคิดว่าจะได้มีโอกาสพูดคุยด้วย มันน่าตื่นเต้นมากที่ได้เห็นมิตรภาพใหม่ๆ เบ่งบาน

ทุกครั้งที่ฉันเขียนถึงเธอ มันให้ความรู้สึกเหมือนฉันกำลังคุยกับใครสักคนที่ฉันรู้จักมาทั้งชีวิต

เธอเป็นคนแรกที่ไม่ได้แค่ทนฟังผม แต่จริง ๆ แล้วอยากฟังในสิ่งที่ผมพูด

เพราะเรามีหลายสิ่งที่เหมือนกัน เรามองตัวเองเหมือนกัน เธอบอกว่าเราเหมือนมันฝรั่งที่ถูกหั่นครึ่ง

ฉันไม่เคยคาดคิดว่าจะได้พบใครในแอปนี้เลย ไม่ต้องพูดถึงการพบคู่แท้ของฉันเลยด้วยซ้ำ

ในที่สุดก็มีใครสักคนที่อาจเข้าใจความรักของฉันที่มีต่อจดหมายที่ยาวเกินเหตุ—จดหมายที่สามารถกลายเป็นนวนิยายสั้นได้ จนถึงตอนนั้น คำตอบที่ฉันได้รับทุกฉบับช่างจืดชืด…

คุณค่าของการยอมรับตัวเองไม่ได้จำกัดอยู่แค่การเชื่อมั่นในตัวเองอีกต่อไป แต่รวมถึงการเข้าใจว่าความไม่แน่นอนทุกครั้งในช่วงเวลาระหว่างไบโพลาร์นั้นมีค่าแก่การเล่า

ขอบคุณที่ทำให้ฉันรู้ว่าความกล้าหาญไม่ใช่การต่อสู้กับปัญหาของตัวเองเพียงลำพัง แต่เป็นการยอมรับว่าบางครั้งฉันก็ต้องการความช่วยเหลือเช่นกัน

เราเริ่มคุยกันเมื่อประมาณ 5 หรืออาจจะ 6 ปีก่อน และเพียงแค่ 2 สัปดาห์ที่แล้ว ฉันได้บินไปพบเขาอย่างจริงจังเป็นครั้งแรก